Όλη η ψυγαχωγία σε ενα <> αφης με ιντερνετ..
Αμυδρές εικόνες που τείνουν να ξεχαστούν εντελώς , εκείνα τα χρόνια που γυρνάγαμε από το σχολείο πετάγαμε την τσάντα σε μια άκρη και πηγαίναμε με τους φίλους μας στην αλάνα να παίξουμε. Τι σήμαινε όμως παιχνίδι στην αλάνα πριν 25 χρόνια;
Ανέμελο ντύσιμο, τερματισμένη διάθεση και πάμε για κρυφτό, κυνηγητό, μακριά γαϊδούρα, μπάλα, κλέφτες και αστυνόμοι, ποδήλατα και ένα σωρό ακόμα που δυστυχώς μου διαφεύγουν διότι τα παραγκωνίσαμε και τα ξεχάσαμε σε αυτό το φιλοδυτικό κύμα τεχνολογιας, εκατομυρίων pixel, γρήγορης πρόσβασης σε ότι σκεφτούμε, χωρίς να χρειαστεί να βγούμε απο το οπτικο πεδιο των γονέων, χωρίς να κάνουμε το σπίτι χάλια, χωρίς να χρειαστουν 2 εξτρα πλυντήρια την ημέρα και το κυριότερο χωρίς να κάνουμε ΦΑΣΑΡΙΑ..
Τα αποτελέσματα εκπληκτικά!!
Ζαβλακωμένα νέα παιδιά, κουρασμένα, ευτραφή , ακοινώνητα, γαλουχημένα σε μια ιντερνετική διάλεκτο (lol,omg,3k, κλπ) ξεχνώντας όμως να μιλάνε την μητρική .Ξεχνώνας τα βασικα μαθήματα γραφής της γλώσσας α-β δημοτικού γιατι υπάρχουν τα greeklish που όλα είναι ίδια.
Παιδάκια που έχουν για πρότυπα ημιγυμνα κορίτσια και αγόρια που χορεύουν, χωρίς καμία προτροπή για γνώση. Η φαντασία ανύπαρκτη αφου δεν υπάρχει περιθώριο χρόνου για να δημιουργήσει το μυαλο.Συναίσθημα κανένα εφόσον η προσωπική επαφη εχεί ελαχιστοποιηθεί.
Τα παιχνίδια χάθηκαν..Τα πραγματικά παιχνίδια..Τα παιχνίδια μου μας έμαθαν να πέφτουμε και να ξανασηκωνόμαστε.Τα παιχνίδια που μας έμαθαν να κλαίμε και να γελάμε.Τα παιχνίδια που μας έμαθαν να είμαστε ανεξάρτητοι, που μας έμαθαν τη σκανδαλιά αλλα και τις συνεπειές της. Τα παιχνίδια που μας έμαθαν να επιλέγουμε φίλους και εχθρούς. Τα παιχνίδια της αλάνας…Μια αρένα γεμάτη συναισθήματα η αλάνα και τα παιχνίδια της.
Δυστηχώς για τα παιδιά που δεν που δεν τα παροτρύναμε να μάθουν την αλάνα και τη σημασια της.
